غنچه‌ی بیابونی

دلم دوباره پر کشید تو حرم مهر و صفات

آره دلم تنگ شده برای اون گلدسته‌هات

مگه منم دل ندارم که سوی تو راهی کنم

می‌خوام دل عاصیمو با عشقی همراهی کنم

شاید بیاد و با دل مهربونت عجین بشه

یه لحظه‌ای با وجود معصوم تو قرین بشه

برا دل گنهکارم شافعی غیر از شما نیست

غیر از دعای مهرتون دردامو هیچ‌چیز شفا نیست

یه بغض با شکوهی بود راه گلوم رو بسته بود

انگار دل تیره‌ی من از سیاهی‌ها خسته بود

توی رگ تیره‌ی دل، صفا و جودتون جوشین

غنچه‌ای از شکوهتون تو خاک خشک اون رویید

اگه دوباره خشک بشه اون غنچه‌ی بیابونی

دل کویریم دیگه سبز نمی‌شه هیچ زمونی

اشکای چشم من می‌شه آبی واسه‌ی آبیاریش

چشمه‌ی جود و لطفتون، خشک نشه توی تنهاییش

خرداد 82